به عنوان آخرین پست : زندگینامه لو یاشین

لو ایوانوویچ یاشین متولد 22 اکتبر سال 1929 در مسکو به دنیا آمد و در تاریخ 20 مارس سال 1990 در همان شهر تولدش دار فانی را وداع گفت.‏

یاشین دروازه‌بان نامدار تیم ملی فوتبال شوروی بود که اغلب او را بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال می‌دانند. یاشین بارها (و از جمله در جام جهانی) برای تیم ملی شوروی به میدان رفت. یاشین به دفع ضربات پنالتی معروف بود و موفق شده بود 86 ضربه پنالتی را مهار کند در ضمن اولین دروازه بانی بود که عنوان فوتبالیست سال اروپا را کسب کرد.

یاشین در سال ۱۹۲۹ در یک خانواده که پدرش کارگر صنعت بود متولد شد و در دوازده سالگی در یک کارگاه آهنگری مشغول بکار شد. او بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷ اولین انتخاب برای ایستادن در دروازه اتحاد جماهیر شوروی بود. در این مدت او با تیم ملی کشورش در سه دوره جام جهانی یعنی سالهای ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ شرکت کرد، بازی‌های فوق العاده او در جام آخر باعث شد تا اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۶۶ به نیمه نهایی راه یابد. او همچنین در قهرمانی تیم اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۵۶ در بازی‌های المپیک ملبورن سهم بسازیی داشت. یاشین چهار سال بعد به همراه تیمش فاتح جام ملت‌های اروپا شد.

از مهمترین موفقیت‌های او این بود که در سال ۱۹۶۳ بعنوان بهترین بازیکن اروپا شناخته شد، او همچنان تنها گلری می‌باشد که این افتخار نصیب او شده‌است. یاشین در سن ۴۱ سالگی از بازی فوتبال خدا حافظی کرد و بازی خدا حافظی او در سال ۱۹۷۱ در مقابل تیم ستارگان اروپا انجام شد. عنکبوت سیاه لقبی بود که به دروازه بان افسانه‌ای شوروی داده بودند. او مدتی درتیم هاکی روی یخ دینامو به عنوان دروازه بان بازی کرد و همراه این تیم در سال ۱۹۵۳ قهرمان شوروی شد ولی از این سال به بعد به طور جدی به فوتبال پرداخت و در طی یک سال به پیراهن تیم ملی رسید. 

اولین بازی ملی وی در برابر سوئد و در هشتم سپتامبر ۱۹۵۴ بود که با پیروزی (۷-صفر) شوروی به پایان رسید. از این پس او به دروازه بان اصلی تیم ملی شوروی بدل شد، دروازه بانی که عامل موفقیت‌های این تیم در سال‌های بعد بود. در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به لطف درخشش یاشین، تیم شوروی به مدال طلای فوتبال دست یافت و دو سال بعد در جام جهانی ۱۹۵۸ حضور پیدا کرد. اوج موفقیت‌های شوروی در این سال‌ها، اولین دوره جام ملت‌های اروپا به سال ۱۹۶۰ بود که با هنرنمایی یاشین پس از پیروزی بر تیم یوگسلاوی (۲-۱) با فتح جام به پایان رسید و افسانه عنکبوت سیاه آغاز شد.

لو یاشین در جام جهانی 1962 در شیلی، نمونه تمام‌ عیار یک دروازه‌بان مدرن بود. در آنجا هم دوباره به عنوان بهترین گلر جام برگزیده شد. در ابتدای دهه 60، یاشین دراوج دوران فعالیتش قرار داشت و در سال 1963 مرد سال فوتبال اروپا شد و تا امروز هم تنها دروازه‌بانی است که به این افتخار نائل شده است. در همان سال در 27 بازی‌ای که در لیگ شوروی انجام داد، ‌فقط شش گل دریافت کرد و دینامو بازهم قهرمان شد.

اما آنچه که بیش از هرچیز موجب تحسین هواداران و کارشناسان می‌شد، شیوه بازی وی بود: او شعاع عملش را از محوطه جریمه فراتر قرار داده، خط دفاع تیمش را سازمان‌دهی می‌کرد و در هنگام حمله نیز به عنوان یک مدافع به کمک یارانش می‌آمد. توانایی او در بازی‌خوانی سبب می‌شد که هیچ‌گاه این شیوه بازی‌ گسترده‌ خطری را متوجه دروازه‌اش نکند.

در جام جهانی ۱۹۶۶ انگلیس، تیم شوروی با رهبری دروازه بان خود تا مرحله نیمه نهایی پیش رفت و در نهایت به مقام چهارم رسید. یاشین در سال ۱۹۶۳ عنوان بازیکن سال اروپا را به دست آورد، عنوانی که تنها یک بار به یک دروازه بان تعلق گرفته‌است. پس از سال‌ها درخشش و افتخار آفرینی در سطح ملی، لویاشین در ژانویه ۱۹۷۱ در حالیکه ۷۵ بار پیراهن تیم ملی کشورش را به تن کرد و برای دینامو مسکو ۳۲۶ بازی انجام داده بود از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

او در ۲۰۷ مسابقه از ۴۳۸ دیدار رسمی خود (۴۷%) گلی دریافت نکرد که رکوردی جالب توجه‌است. در سال ۱۹۸۶ به علت جراحت زانو مجبور به انجام عمل جراحی شد که نهایت ادامه زندگی او به قطع یکی از پاهایش منوط شد. یاشین در ماه مارس ۱۹۹۰ پس از انجام ۸۱۲ بازی ملی و باشگاهی از دنیا رفت. فیفا به احترام وی از جام جهانی ۱۹۹۴ جایزه‌ای را تحت نام یاشین به بهترین دروازه بان جام جهانی اهدا می‌کند.