به بهانه ی تولد لوییز انریکه ...

2 سال بعداز اینکه مایکل لادروپ نقش خائن بزرگ ال کلاسیکو رو از بارسلونا برداشت و رفت یکی از گلزنای شکست تاریخی 5-0 بارسا جلوی رئال، لباس آبی واناری روتنش کرد.تو رئال یه بازیکن کاملا معمولی بود.زیر سایه ی زامورانوی بزرگ و رائول محبوب، جای زیادی تو تیم نداشت. اما کاتالانها تو وجودش یه چیزایی دیدن که بعدا بقیه دنیا هم شاهدش بودن.

لوییز انریکه مارتینز گارسیا! خیلی بیشتر از اینکه به عنوان یکی از مهاجمای رئال پر مهره ی اوایل هزاره ی سوم شناخته بشه، به عنوان یکی از اسطوره های بارسلونایی شناخته میشه که هنوز مثل این روزا عنوان دار نبود.

از همون وقتایی که مدال المپیک 92 رو تو بارسلونا به گردن انداخت، انگار معلوم بود رو پیشونیش چه سرنوشتی نوشته شده . اما چهار سال طول کشید تا اون به خونه ی ازلی و ابدیش برسه.
نفرتی که مادریدیا از گلزن یکی از مشهور ترین ال کلاسیکو ها داشتن باور کردنی نبود. اونا تو اولینال کلاسیکوی بعد از خیانتش، یه استادیوم به پاش بلند شدن. نه برای تشویق بلکه برای فحاشی. برای اونا اصلا اهمیتی نداشت که انریکه خیلی کم براشون بازی کرده بود. اونا تحمل خیانتو نداشتن. خیانت اما برای انریکه معنی نداشت.

انریکه در این باره میگه:
" من برای رئال احترام زیادی قائل بودم و هستم. اما حس میکنم از اولم جای من تو بارسلونا بود."

تو بارسلونا شکوفا شد. خیلی گلزن نبود اما فوق العاده بازی میکرد.سرعت و تکنیکش خیره کننده بود و گلهای حساسی میزد. قدرت سرزنی فوق العاده ایم داشت.جوری توزمین میدوید و میجنگید که انگار چهار تا شش تو قفسه سینش کار گذاشتن. خسته شدنو کم آوردن براش هیچ معنی و مفهومی نداشت. تو سه فصل اول با لباس بارسلونا 46 بار تو لالیگا گل زد تا هواداری مادرید خیلی بیشتر از قبل ازش متنفر بشن.
از 102 گلی که تو دوران حرفه ایش تو لالیگا زده، 73 تاش با لباس آبی و اناری بوده. این گلزنیا به بارسا کمک کرد دو بار متوالی قهرمان لیگ بشه.

تو اون سالهایی که بارسا هنوز به حضور متوالی تو نیمه نهایی بالاترین سطح فوتبال باشگاهی دنیا عادت نکرده بود ، به تمیش کمک کرد تا قهرمان جام برندگان جام اروپا بشه. تیم سر بابی رابسون با پشت سر گذاشتن فاینورد، با گل مریخی از روی نقطه ی پنالتی PSG  رو برد و لوییز انریکه اولین جام اروپاییشو به عنوان بازیکن کسب کرد.
یه سال بعدش که رابسون رفت و فن خال اومد، قبل شروع رنسانس هلندی سازی بارسا، تو فینال سوپر کاپ اروپا دورتموندو بردن و قهرمان شدن. انریکه تو اون بازی گل اول بارسا رو زدتا شروع فصل جام گرفتنای بارسا تو اروپا نقش داشته باشه.

تو لباس اسپانیا یکی از معدود ستاره های کشورش بود. مائورو تاسوتی تو بازی گروهی جام جهانی 94 با آرنج زد تو صورتش و هشت جلسه محروم شد و دیگه هیچوقت فرصت بازی تو تیم ملی ایتالیا رو به دست نیاورد.
اون اسپانیا هم هنوز به اندازه ی امروز اونقدری قوی نبود که با تصاویر دیگه ای هم به یاد آورده بشه . انریکه هم هر چند ستاره ی اون تیم بود، اما پشت روزای تاریک گاو بازها موند.

روزی که خبر مربیگریش تو رم منتشر شد، دنیای فوتبال شوکه شد. مثل گواردیولا و تیتوی فقید کارشو از بارسای بی شروع کرد. و مثل اونا سرمربی تیم اصلی شد.
شروعش تو بارسای بی و رم خوب و امیدوار کننده بود اماتو یورو لیگ باخت و آخر فصلم که تیمو نتونست ببره اروپا. با وجود اینکه هنوز یه سال قرار داشت اخراج شد.
این روزا که انریکه 45 ساله شده، هدایت بارسا و برعهده داره و تیمش جزو 2 تیم اروپاس که شانس فتح سه گانه داره. اتفاقی که خودش میگه دوستش داره ولی هنوز راه درازی برای فتح سه گانه وجود داره.

لوییز انریکه حالا به لحاظ آمار بهترین مربی تاریخ بارساس و خیلی دلش میخواد این موفقیتو با فتح جام تکمیل کنه.

برگرفته از برنامه فوتبال 120 – با اندکی تلخیص